ประสิทธิภาพของเบต้า กลูแคน ต่อการแพร่กระจายของมะเร็ง

เบต้า กลูแคน (Beta Glucan) เป็นสารโพลีแซคคาไรด์ (Polysaccharides) ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเป็นส่วนประกอบสำคัญที่ได้จากผนังเซลล์ของธัญพืช เห็ด สาหร่ายหรือจุลินทรีย์ รวมไปถึงแบคทีเรีย เชื้อรา และยีสต์ โดยในปี 1940 ดร.หลุยส์ ฟิวลีเมอ ได้เริ่มทำการวิจัยไซโมซาน (Zymosan) จากนั้นในปี 1960 และ 1970 ได้มีนักวิจัยท่านอื่น ๆ ทำการวิจัยเบต้า กลูแคนเช่นเดียวกัน ซึ่งผลที่ออกมาเป็นที่ยอมรับว่าเบต้า กลูแคนนั้นมีความสำคัญต่อระบบภูมิคุ้มกันในการรักษาโรคมะเร็ง ป้องกันการติดเชื้อ ฟื้นฟูไขกระดูกจากการถูกทำลาย อย่างไรก็ตามข้อมูลทางชีวภาพเกี่ยวกับการแพร่กระจายของเนื้อร้ายยังถูกจำกัดอยู่

เบต้า กลูแคน ทำหน้าที่ผ่านการกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันที่ติดตัวมาแต่กำเนิด (Innate Immunity) เช่น แมคโครเฟจ (Macrophage) เซลล์เดนไดรติก (Dendritic cell) แกรนูโลไซต์ (Granulocytes) และเซลล์เม็ดเลือดขาวเพชฌฆาต (NK cell) การกระตุ้นนี้จะกระตุ้นการตอบสนองของเซลล์ภูมิคุ้มกันที่มีความจำเพาะเจาะจง (Adaptive Immunity) เช่น CD4(+) หรือ CD8(+) T cell และ B cell ซึ่งส่งผลให้เกิดการยับยั้งการเจริญเติบโตของเนื้องอกและการแพร่กระจาย จากการวิจัยแสดงให้เห็นว่า เบต้า กลูแคน มีประโยชน์หลากหลาย โดยสามารถกำจัดและป้องกันเซลล์มะเร็งได้

แหล่งที่มา :

Department of Food and Nutrition, Yuhan College, Bucheon 422-749, Korea.
pubmed.gov, PMID: 23140352
www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23140352